Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2007

ΦΡΑΓΜΑ ΠΕΙΡΟΥ-ΠΑΡΑΠΕΙΡΟΥ. ΕΥΛΟΓΙΑ Ή ΚΑΤΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΜΑΣ.

Ως γνωστόν ο Πείρος είναι το μεγαλύτερο σε όγκο νερού ποτάμι της δυτικής Αχαίας. Τα νερά του κυρίως προέρχονται από τις ορεινές περιοχές του Ερυμάνθου και της Χαλανδρίτσας. Ο Παραπείρος πηγάζει από την περιοχή της Τριταίας και στο ύψος της βιομηχανικής περιοχής ενώνεται με τον Πείρο. Η ιδέα του φράγματος ξεκίνησε στα χρόνια της Χούντας. Η πτώση του τότε καθεστώτος ματαίωσε την έναρξη των έργων. Σύμφωνα με την μακέτα του έργου ο ταμιευτήρας θα ξεκινούσε από το σημείο της σημερινής γέφυρας της Βιομηχανικής και θα εκτεινόταν μέχρι το Βασιλικό για τον Πείρο και μέχρι το Φαραί για τον Παραπείρο. Τα χρόνια πέρασαν , το έργο παραμελήθηκε και μπήκε στα ατελείωτα γρανάζια της γραφειοκρατίας και των μελετών.
Σήμερα το έργο προχωρά με γρήγορους ρυθμούς σε άλλη βέβαια περιοχή. Είναι μικρό φράγμα αν συγκριθεί με του Πηνειού αλλά και αυτών της Κεντρικής και Βορείου Ελλάδας. Είμαστε θετικοί στην κατασκευή του έργου που ήταν όραμα δεκαετιών. Πρέπει όμως να είμαστε ενήμεροι για τις επιπτώσεις αυτού του έργου που όπως δείχνουν τα πράγματα θα είναι θετικές και αρνητικές.
Θα επηρεαστεί άμεσα η περιοχή του Δήμου μας όταν το έργο αρχίσει να λειτουργεί, κυρίως οι γεωτρήσεις του Συνδέσμου και των τοπικών διαμερισμάτων που βρίσκονται δίπλα στις όχθες του ποταμού. Τα αποτελέσματα της δέσμευσης των νερών του Πείρου θα επηρεάσουν και την άρδευση αλλά και θα δώσουν και το τελειωτικό χτύπημα στο ταλαιπωρημένο οικοσύστημα της περιοχής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η χλωρίδα και πανίδα του ποταμιού έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα τις τελευταίες δεκαετίες από την ανομβρία και την παράνομη αμμοληψία.
Κανείς δεν πρέπει να εφησυχάζει ακούγοντας τις αόριστες υποσχέσεις των αρμοδίων για επάρκεια νερού από το φράγμα για ύδρευση και άρδευση. Ας μην ξεχνάμε ότι από χρόνια εμφανίζονται διεκδικητές των νερών υδροβόροι «μνηστήρες» όπως η Βιομηχανική Περιοχή, η Πάτρα, οι γειτονικοί στο φράγμα Δήμοι.
Η διεκδίκηση από τώρα ,από τους αρμόδιους φορείς υλοποίησης του έργου (ΥΠΕΧΩΔΕ , περιφέρεια) ικανού ποσοστού νερού για τις ανάγκες ύδρευσης και άρδευσης της περιοχής μας, είναι μονόδρομος. Άλλωστε αυτό που κάθε φορά που θα ζητάμε είναι κάτι που μας έχει αφαιρεθεί και μάλιστα με μεγάλο κόστος.

Θεοφάνης Σαγιάς