Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Ο Δήμος Βραχναίικων αδρανεί

- η θαλασσα πλυμμηρίζει την στεριά και κατατρώει τον αιγιαλό - στην ιδιωτική χωματερή στα Μοιρέικα η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη
- το καλοκαίρι πολλές φορές η θάλασσα ήταν ακατάλληλη για κολύμπι στα Βραχνέικα
- πολλοί κάτοικοι δεν πίνουν το νέρο του δικτύο



Είναι γνωστό σε όλους, ότι υπάρχουν σοβαρά περιβαλλοντικά ζητήματα στα όρια του Δήμου μας που χρονίζουν χωρίς να λαμβάνεται καμία μέριμνα από την δημοτική αρχή. Το είδαμε τα Χριστούγεννα, αλλά και πολλές άλλες φορές, το φαινόμενο η θάλασσα να πλημμυρίζει τον παραλιακό δρόμο του Μονοδεντρίου και να ξεβράζει φύκια και πέτρες. Επίσης στα Τσουκαλέικα και στα Καμίνια η ακτογραμμή διαβρώνεται από την θάλασσα. Στα Μοιρέικα η ιδιωτική χωματερή του Θωμά μετατρέπεται σε χώρο εναπόθεσης κάθε είδους αποβλήτων, χωρίς να υπόκειται σε έλεγχο, ενώ οι καπνοί από τις φωτιές που καίνε διάφορα σκουπίδια πνίγουν την περιοχή. Το καλοκαίρι πολλές φόρες η θάλασσα βρώμιζε ξαφνικά και ήταν ακατάλληλη για κολύμπι παρά τις διαβεβαιώσεις των ειδικών. Πόσοι από εμάς πίνουν από το νερό του δικτύου ύδρευσης στα Βραχνέικα;
Δεν έχουμε διάθεση να αδικήσουμε κανέναν. Δεν λέμε ότι φταίει αποκλειστικά ο Δήμος για τα ανωτέρω προβλήματα. Μερίδιο ευθύνης έχουν και οι δημότες. Εκείνο όμως που μας εξοργίζει είναι η αδράνεια και η παθητικότητα των δημοτικών αρχόντων απέναντι σε αυτά τα ζητήματα. Τι ενέργειες έχουν γίνει π.χ. από το Σύνδεσμο Ύδρευσης για να απολαμβάνουμε εύγευστο νερό. Έχει προωθηθεί καμιά μελέτη για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις της θάλασσας; Έχει κάνεις ασχοληθεί με την χωματερή στα Μοιρέικα;
Δυστυχώς τέτοιου είδους θέματα δεν είναι πιασάρικα και δεν ιδρώνει το αυτί των δημοτικών αρχόντων. Άλλωστε δεν κερδίζει κανείς εύκολους ψήφους ασχολούμενος με τέτοια θέματα.
Είναι καιρός, όσοι αισθάνονται ενεργοί πολίτες και επιθυμούν καλύτερη ποιότητα ζωής στο χώρο που κατοικούν να δράσουν προκειμένου να δοθεί μια λύση στα χρόνια αυτά προβλήματα. Το περιβάλλον μας δίνει ζωή και δεν μας ανήκει. Όπως το παραλάβαμε έτσι πρέπει να το παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.