Τρίτη 22 Ιουλίου 2008

ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΡΑ, ΑΛΛΑ ΑΛΛΟΥ...




ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΘΕΙ
ας αφήσουμε πίσω μας τις συντηρητικές ιδέες και τους συναισθηματισμούς, το μέλλον απαιτεί αλλαγές και τόλμη Ο σεισμός μας φόβισε και άφησε πίσω του πληγές που χρειάζονται χρόνο και κόπο για να επουλωθούν. Προκάλεσε ρήγματα στα σπίτια μας, στα σχολεία μας, στις εκκλησιές μας. Το δημοτικό σχολείο Βραχναιϊκων κρίθηκε ακατάλληλο για χρήση. Θα γκρεμιστεί και θα ξαναγίνει, συμφωνά με τα λεγόμενα του αρμοδίου υπουργού κ. Στυλιανίδη. Δεν αρκεί όμως μονό αυτό.

Επιβάλλεται η ανέγερση του νέου Δημοτικού σχολείου να γίνει σε διαφορετικό χώρο από τον ηδη υπάρχοντα και αυτό πρέπει να αποτελέσει το πρώτο μέλημα του χωριού μας. Σε αυτό συνηγορούν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη –δάσκαλοι και γονείς– καθώς δεν είναι δόκιμο και παιδαγωγικό να προαυλίζονται στον ίδιο χώρο μαθητές από 6 έως 18 χρονών. Είναι άλλωστε και αυτονόητο. Δεν αρκεί λοιπόν να το αιτούμαστε. Πρέπει να το απαιτήσουμε και η Πολιτεία πρέπει να κάνει το καθήκον της. Άλλωστε συμφώνησε και ο κ. υπουργός κατα την διαρκεια της επισκεψής του, αρκεί να βρεθεί οικόπεδο.

Για αυτό πρέπει οι δημοτικοί μας άρχοντες να εργασθούν σκληρά. Να ενημερώσουν τους αρμοδίους και να κυνηγήσουν την υπόθεση μέχρις εσχάτων. Δεν έχουν δικαίωμα να αποτύχουν. Δεν χωρούν δικαιολογίες, ότι δήθεν δεν υπάρχουν χρήματα ή δεν έχουμε πρόσβαση στην κυβέρνηση και αλλά γνωστά τροπάρια. Άλλωστε για αυτό τους εκλέξαμε. Επειδή τους θεωρούμε ικανότερους για να διαχειριστούν τις δημόσιες υποθέσεις του Δήμου μας. Πρέπει επιτελούς να αφήσουν την μικροπολιτική, τη παραγοντική, τον κομματισμό και την μίζερη καθημερινότητα για να καταπιαστούν με κάτι μεγάλο και ωραίο και να είναι σίγουροι ότι θα έχουν την αρωγή όλων τον δημοτών. Λοιπόν, ας βγει επιτελούς μπροστάρης ο Δήμαρχος κ. Τόγαντζής προκειμένου να επιτύχουμε την ανοικοδόμηση ενός νέου, μοντέρνου και λειτουργικού Δημοτικού σχολείου. Ας ανοίξει τα μάτια του και ας αφουγκραστεί την κοινωνία που αδημονεί για μια νέα αρχή.

Διότι πράγματι χρειάζεται νέα αρχή, γιατί αν κοιτάξουμε πίσω, το παρελθόν είναι επιβαρυμένο με πολλές παλιές αμαρτίες. Υπάρχει η πιθανότητα ο Δήμος Βραχναιΐκων που έκλεισε ένα σχολείο (βλέπε νηπιαγωγείο) για να στεγάσει τον Δήμαρχο του, να κατέχει παγκόσμια πρωτοτυπία. Επίσης όλοι βλέπουμε ότι το προαύλιο του νηπιαγωγείου στο χώρο της μοναδικής πλατείας του χωριού μας κλείνεται με κάγκελα τύπου φυλακής, οπότε εδώ μπαίνει συνειρμικά το «όπου κλείνει ένα σχολείο χτίζεται μια φυλακή», και επιπρόσθετα μαθαίνουμε οτι οι τουαλέτες του ιδίου νηπιαγωγείου δεν έχουν ούτε παράθυρα αλλά ούτε και αερισμό πράγμα απαράδεκτο από άποψη υγιεινής, οπότε εδώ εγείρονται ερωτηματικά για το πώς δόθηκε άδεια σε αυτό το κτίριο να στεγάσει νηπιαγωγείο. Επίσης γνωρίζουμε ότι έχει αγοραστεί οικόπεδο για νέο νηπιαγωγείο εδώ και χρονιά αλλά κάπου έχει “κολλήσει” η κατασκευή, ενώ για το νέο δημαρχείο η κατασκευή δεν “κώλωσε”. Υπάρχουν λοιπόν ανοιχτές πληγές που δεν τις έχει προκαλέσει ο σεισμός αλλά το «ξερό μας το κεφάλι» αν θέλουμε να είμαστε λίαν επιεικείς, γιατί αν αρχίσουμε και πονηρευόμαστε και να το ψάχνουμε λίγο πιο βαθιά …θα στενοχωρηθούμε.

Όμως και η πολύ κριτική δεν κάνει καλό. Έπειτα από την καταστροφή που μας βρήκε πρέπει όλοι να στρωθούμε στη δουλειά. Ας αναλάβει λοιπόν ο κ. Δήμαρχος την πρωτοβουλία των κινήσεων και ας ενεργοποιήσει όλες τις δυνάμεις του Δήμου για να επιτευχθεί ο κοινός στόχος και να είναι σίγουρος ότι θα μας βρει όλους συμπαραστάτες. Γιατί οποίος ολιγωρήσει υπονομεύει το μέλλον των παιδιών μας. Συνοψίζοντας, το ζητούμενο ειναι να βρεθεί και να αγοραστεί οικόπεδο ή οικοπεδα σε κατάλληλη θεση ωστε να χτιστεί το νέο σχολείο, ωστε να αποσυμφορηθεί το σχολικό συγκρότημα Βραχναιίκων και να αναβαθμιστεί η ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Έτσι θα είμαστε σιγουροι ότι κάναμε το καλύτερο για τις γεννιές που θα έρθουν. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Και αν πετύχουμε, τα υπόλοιπα θα βρουν το δρόμο τους, αφού πλέον θα ξέρουμε τον τρόπο…